Τρίτη 28 Ιουλίου 2015
Τρίτη 21 Ιουλίου 2015
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015
Λειτουργία των παιγνιομηχανημάτων (VTLs)- Προσπάθεια εμπλοκής Βρουφάκη
Βρώμικο παρασκήνιο με Βαρουφάκη – Στεργιώτη: Ποιοί κρύβονται εντέλει πίσω από το σκάνδαλο των 300 εκ; Ιουλίου 20, 2015 pitsiriki1 wpid-wp-1437379660312.jpeg
ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΟΥΝ ΝΥΧΤΑ 300 εκ. ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ! Εξαφάνισαν νύχτα τα έσοδα από τα φρουτάκια την ώρα της διαπραγμάτευσης! Μείζον θέμα μετά την ανακοινωση του ΟΠΑΠ ότι αποδέχεται τον φόρο και δεν κρύβεται πίσω απο την μεθόδευση! Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να εντοπίσει ποιούς εξυπηρετούν αυτές οι μαφιόζικες πρακτικές που κρύβονται σε αριστερές προβιές. Δείτε τι έγραψε η RealNews χθες.
Σε δραματικές αλλαγές για τα φορολογικά έσοδα αλλά και για τις επενδύσεις της ΟΠΑΠ Α.Ε. οδηγεί η απόφαση της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) να αλλάξει τους όρους στη λειτουργία των παιγνιομηχανημάτων (VTLs). Μετά την απόφαση της ΕΕΕΠ κυριολεκτικά… στο παρά πέντε από την προγραμματισμένη έναρξη λειτουργίας των VTLs, το επενδυτικό πρόγραμμα της ΟΠΑΠ Α.Ε. βρίσκεται πλέον μετέωρο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε ανακοίνωση της: Ως αποτέλεσμα της εισαγωγής νέου Κανονισμού Διεξαγωγής Τυχερών Παιγνίων μέσω Παιγνιομηχανημάτων από την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ), μεταβάλλονται ριζικά οι συνθήκες οι οποίες οδηγούν στην εκ των πραγμάτων αναστολή της επιχειρηματικής δραστηριότητας των παιγνιομηχανημάτων της ΟΠΑΠ Α.Ε.
Ο νέος κανονισμός, που αποφασίστηκε από την Επιτροπή Παιγνίων μόλις λίγες ημέρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη λειτουργίας των VLTs και χωρίς να προηγηθεί καμία διαβούλευση με την ΟΠΑΠ Α.Ε περιέχει σειρά πρωτοφανών περιορισμών, που παραβλέπουν τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές του υπεύθυνου παιχνιδιού, καθιστούν το έργο οικονομικά μη βιώσιμο και προσδιορίζουν τεχνικές προδιαγραφές που κάνουν αδύνατη την έγκαιρη υλοποίηση του. Σε κάθε περίπτωση, η ΟΠΑΠ Α.Ε. διαβεβαιώνει τους επενδυτές, συνεργάτες και υπαλλήλους της ότι παραμένει απολύτως προσηλωμένη στην επένδυση της και εξακολουθεί να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για τη δημιουργία ενός ορθολογικύ και ισορροπημένου ρυθμιστικού πλαισίου, που θα διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον και τα δημόσια έσοδα και παράλληλα θα επιτρέπει την οικονομική βιωσιμότητα της επιχειρηματικής δραστηριότητας των VLTs για την ΟΠΑΠ Α.Ε. και τους διαχειριστές των καταστημάτων της. Όπως υποστηρίζουν αυτοί που γνωρίζουν καλά την αγορά των VLTs, η απόφαση αυτή αναμένεται να αφήσει για ακόμα περισσότερο χρόνο τους παίκτες εκτεθειμένους στον παράνομο τζόγο και σε όλους τους κινδύνους που αυτός προκαλεί. Μάλιστα, η παράνομη αγορά ξεπερνά τα 6 δισ. Ευρώ, αποτελώντας μάστιγα για την ελληνική κοινωνία.
Σημειώνεται δε ότι οι ιδιοκτήτες των παρανόμων παιγνιομηχών δεν αποδίδουν φόρους στο κράτος. Η Ρυθμιστική Αρχή, σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα, αποφάσισε μέτρα που οδηγούν σε απώλεια φορολογικών εσόδων της τάξης των 300 εκατ. Ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση είχε προυπολογίσει με τους θεσμούς στα πρόσφατα μέτρα που συμφωνήθηκαν. Μάλιστα εκτιμάται ότι με την απόφαση της ΕΕΕΠ και την αναστολή της επένδυσης από την ΟΠΑΠ χάνονται 10.000 νέες θέσεις εργασίας (σε κατασκευές, δημιουργία νέων χώρων κ.λπ.). Παράλληλα, χάνονται έσοδα από τη μίσθωση των νέων καταστημάτων και γενικότερα τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα προέκυπταν για την ελληνική οικονομία. Πλήγμα για την οικονομία Την ίδια στιγμή διακυβεύονται οι επενδύσεις που έχουν πραγματοποιήσει στα VLTs η ΟΠΑΠ Α.Ε., οι πράκτορες της και οι διεθνείς προμηθευτές. Εντονες είναι, άλλωστε, και οι αντιδράσεις από τους διεθνείς μετόχους της ΟΠΑΠ, καθώς οι τροποποιήσεις αυτές βλάπτουν τις επενδύσεις τους, με αποτέλεσμα να χάνεται η εμπιστοσύνη και η Ελλάδα να δέχεται ακόμα ένα σοβαρό πλήγμα.
Η απόφαση της ΕΕΕΠ, η οποία ουσιαστικά προκάλεσε την αναστολή της επένδυσης που έχει προγραμματίσει η ΟΠΑΠ, έχει και πλούσιο παρασκήνιο: επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων τοποθετήθηκε τον περασμένο Μάιο ο Αντώνης Στεργίωτης, ο οποίος αποτελεί προσωπική επιλογή του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Με τη σειρά του, ο Αντ. Στεργίωτης, ο οποίος απομακρύνθηκε από το Καζίνο Λουτρακίου το 2012, τοποθέτησε ως μέλος στην ειδική επιτροπή της ΕΕΕΠ που ελέγχει την ΟΠΑΠ τον δικηγόρο Δημήτρη Παναγέα, με τον οποίον είχαν θητεύσει μαζί στο Καζίνο Λουτρακίου. Η τοποθέτηση του Δ. Παναγέα, αν μη τι άλλο, δημιουργεί πολλά ερωτήματα, καθώς υπήρξε ο νομικός σύμβουλος της ΟΠΑΠ κατά τη θητεία του Χρήστου Χατζηεμμανουήλ, μέλος του Δ.Σ. της ΟΠΑΠ καθώς και θυγατρικών εταιρειών. Η συνεργασία του Δ. Παναγέα με την ΟΠΑΠ ολοκληρώθηκε το 2010 και από τότε διεκδικεί 3 εκατ. Ευρώ, καθώς και την επαναπρόσληψη του στον Οργανισμό. Το εύλογο ερώτημα , λοιπόν, που ανακύπτει είναι πως γίνεται ο Δ. Παναγέας να ελέγχει την ΟΠΑΠ και ταυτόχρονα να θέλει να προσληφθεί από την εταιρεία, διεκδικώντας μάλιστα μια μεγάλη αποζημίωση… Πηγή: Εφημερίδα Real News Filed under: Uncategorized CommentsVisit website
Σάββατο 18 Ιουλίου 2015
χαρούμενοςΠαρασκευή 17 Ιουλίου 2015
ΟΙ ΜΗ ΣΥΜΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΓΙΑΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΔΟΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ
Τι συμβαίνει με τον Γιάνη
Γράφτηκε από τον Κώστας Γκέτσης
(1 Ψήφος)
|
Λύτρωση!
Η ψυχιατρική επιστήμη δεν σηκώνει τα χέρια!
Ο
ψυχίατρος- Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών Χρήστος Λιάπης λυτρώνει έναν λαό
και μας δίνει μια επιστημονική εξήγηση για τον Γιάνη Βαρούφάκη. Ένα
εξαιρετικό άρθρο που πρέπει να διαβάσετε!
Για τον Υπουργό μας επί των Οικονομικών, κ. Γιάνη Βαρουφάκη σχεδίαζα ούτως ή άλλως να γράψω, ακόμη και αν δεν είχαν επισυμβεί οι τραγικές για τον κοινωνικό και οικονομικό μας ιστό συνέπειες του capital control, καθώς η περίπτωση του παθολογικού ναρκισσισμού του άπτεται της ιατρικής μου ιδιότητας, ενώ η εν γένει παρουσία του και οι πολιτικοί χειρισμοί του βρίθουν συμπεριφορικών στοιχείων που στοιχειοθετούν τη διάγνωση του Συνδρόμου της Ύβρεως, εμπίπτοντας στο ερευνητικό πεδίο στο οποίο συνεργάζομαι με την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου του Tufts, και τον Καθηγητή Νασσίρ Γκέμι.
O τελευταίος είναι ο συγγραφέας του best seller «A first rate madness», στο οποίο πραγματεύεται τη διασύνδεση ανάμεσα στην ψυχιατρική παθολογία και την άσκηση εξουσίας σε υψηλό επίπεδο. Μαζί με τον Λόρδο Όουεν (πρώην Υπουργό Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Ψυχίατρο κατά σπουδές και εμπνευστή του σχεδίου Βάνς-Όουεν για την ειρήνη στην πρώην Γιουγκοσλαβία) που επίσης έχει καταγράψει σημαντικές εκδοτικές επιτυχίες με το «Σύνδρομο της Ύβρεως» και με το «Ασθενείς Ηγέτες στην Εξουσία», αποτελούν πρωτοπόρους στο καινοφανές διεπιστημονικό πεδίο της «πολιτικής ψυχιατρικής» και της «ψυχολογίας της ιστορίας».
Πρώτος ο Λόρδος Όουεν εισήγαγε στην ψυχιατρική νοσολογία, αλλά και στον χώρο των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, μία καινούρια ψυχιατρική οντότητα που την ονόμασε «Σύνδρομο της Ύβρεως», δανειζόμενος τον όρο από την αρχαία ελληνική γραμματεία, όπου η υπέρβαση του μέτρου, η αλαζονεία και η περιφρόνηση για τους θεϊκούς και ανθρώπινους νόμους ονομαζόταν Ύβρις, με συνέπεια την αγανάκτηση των θεών (Νέμεσις) οι οποίοι έστελναν την Τήσι για να θολώσει την κρίση του υβριστή και να τον οδηγήσει στην καταστροφή. Σύμφωνα με τα γραφόμενά του, αρκετοί ηγέτες όπως η Μάργκαρετ Θάτσερ, αλλά και ο Τόνυ Μπλερ και ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος -κατά τον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου- πέσανε θύματα του συνδρόμου αυτού, το οποίο συνδέεται άμεσα με την άσκηση εξουσίας.
Οι εκφάνσεις και οι συνέπειες του συνδρόμου αυτού δεν περιορίζονται, μάλιστα, στον χώρο της πολιτικής αλλά επεκτείνονται και σε όλα τα πεδία άσκησης εξουσίας (π.χ. διοικητικής, στρατιωτικής ή οικονομικής) με την οικονομική κρίση που ταλανίζει τα τελευταία χρόνια την Ενωμένη Ευρώπη -και ιδιαίτερα τη χώρα μας, τις τελευταίες μάλιστα ημέρες με πρωτοφανούς τριτοκοσμικής εντάσεως εικόνες και ταλαιπωρίες- να παρουσιάζεται από τον Λόρδο Όουεν ως επακόλουθο της υβριστικής και αλαζονικής συμπεριφοράς και της μειωμένης επαφής με την πραγματικότητα αρκετών μεγαλοστελεχών, εκτελεστικών διευθυντών και διευθυνόντων συμβούλων των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Μια τέτοια προσέγγιση σίγουρα θα είχε αρκετό ενδιαφέρον αν, στα καθ” ημάς, επιχειρούσαμε να δούμε κατά πόσον οι πολιτικοί ηγέτες που οδήγησαν τη χώρα μας σε αυτόν τον κυκεώνα διεθνούς επαιτείας, λιτότητας και -τις τελευταίες ημέρες- κεφαλαιακής ασφυξίας, ήταν υπό την επήρεια του «Συνδρόμου της Ύβρεως»
Σίγουρα, πάντως, ο κ. Βαρουφάκης αποτελεί έναν πολιτικό ο οποίος υπερπληρεί τα διαγνωστικά κριτήρια τόσο της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας, όσο και του συνδρόμου της ύβρεως, στον βαθμό μάλιστα που αυτά αλληλεπικαλύπτονται. Αναλυτικότερα:
• Εμφανίζει υπερβολική εμπιστοσύνη στην κρίση του και περιφρονεί τις συμβουλές και την κριτική των άλλων.
• Εμφανίζει υπερβολική αυτοπεποίθηση, μέχρι των ορίων της παντοδυναμίας, σε ότι αφορά αυτά που μπορεί μόνος του να επιτύχει.
• Απώλεσε την επαφή του με την πραγματικότητα, σε συνδυασμό με σταδιακή απομόνωσή του.
• Επέδειξε (και συνεχίζει να επιδεικνύει) αυτό που ο Όουεν αποκαλεί υβριστική αδυναμία («Hubristic incompetence»), όταν τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν άσχημα και οι εταίροι μας έδειξαν πως δεν θα κάνουν πίσω και είναι έτοιμοι να φτάσουν τη διαπραγμάτευση μέχρι τα ακρότατα του grexit και του graccident. Αυτό συνέβη εξαιτίας της υπερβολικής του αυτοπεποίθησης που τον κάνει να αδιαφορεί για τις λεπτομέρειες της πρακτικής εφαρμογής της (σε ορισμένα θεωρητικά σημεία σωστής) πολιτικής του.
• Επιδεικνύει το χαρακτηριστικό τρίπτυχο του Συνδρόμου της Ύβρεως με αεικίνητους ρυθμούς (ταξίδια, συνέδρια, δηλώσεις, συνεντεύξεις κτλ), απροσεξία και αυθορμητισμό, που οδήγησε τελικά στο κλείσιμο των τραπεζών.
• Βλέπει, ναρκισσιστικά, τον κόσμο ολόκληρο ως μια φαντασμαγορική αρένα στην οποία μπορεί να ασκήσει εξουσία και να κυνηγήσει τη δόξα.
• Ενδιαφέρεται υπερβολικά για την εξωτερική του εικόνα και παρουσία (βλέπε τους σηκωμένους με τα χρωματιστά επιράμματα γιακάδες στα σακάκια του και τα περασμένα στα κουμπιά των πουκαμίσων του, σαν καρφίτσες, στυλό.
• Έχει την τάση να μιλά συχνά για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο ή να χρησιμοποιεί το βασιλικό «εμείς».
• Πιστεύει πως δεν υπόκειται στην κρίση των τετριμμένων συναδέλφων του ή της βαρετής κοινής γνώμης και πως η Ιστορία είναι το μόνο δικαστήριο αρμόδιο για να τον κρίνει.
• Έχει την τάση να αδιαφορεί για τις πρακτικές λεπτομέρειες, τα κόστη και τα αποτελέσματα, προκειμένου να υποστηρίξει την αρχική του ιδέα.
• Χαρακτηρίζεται από ένα διάχυτο μοτίβο μεγαλείου (στη φαντασία ή/και στη συμπεριφορά), με έντονα παρούσες την ανάγκη για θαυμασμό και την έλλειψη ενσυναίσθησης (δηλαδή της ικανότητας να βάζει τον εαυτό του στη θέση των άλλων, π.χ των δύσμοιρων συνταξιούχων μπροστά στα ΑΤΜ ή των υπόλοιπων 18 ομολόγων του στο eurogroup).
• Έχει μια μεγαλειώδη αίσθηση για τη σημαντικότητα του εαυτού του (π.χ., υπερβάλλει τα επιτεύγματα και τα ταλέντα του, προσδοκά να αναγνωρίζεται ως ανώτερος χωρίς ανάλογα επιτεύγματα).
• Είναι απασχολημένος με φαντασιώσεις απεριόριστης επιτυχίας, δύναμης, λάμψης, ομορφιάς, ή ιδανικής αγάπης.
• Πιστεύει ότι είναι «ιδιαίτερος» και μοναδικός και μπορεί να τον καταλάβουν ή να σχετιστεί μόνο με άλλα «ιδιαίτερα» ή υψηλού επιπέδου άτομα ή φορείς.
• Έχει παράλογες απαιτήσεις για ιδιαίτερα ευνοϊκή μεταχείριση ή αυτόματη συμμόρφωση με τις προσδοκίες του (στο κριτήριο αυτό ταιριάζει και με την πρόεδρο της Βουλής κα Κωνσταντοπούλου).
•Εκμεταλλεύεται τους άλλους για να επιτύχει τους δικούς του σκοπούς που δεν είναι άλλοι από μια προσοδοφόρα καριέρα ως διεθνής ομιλητής και συγγραφέας best sellers για το graccident. Για αυτό και δεν διστάζει να Αργεντινοποιήσει τη χώρα μας.
Και φυσικά, στα ανωτέρω κριτήρια προστίθενται και στοιχεία της εκδραματιστικής-ιστριονικής διαταραχής της προσωπικότητας, καθώς ο Υπουργός μας,
-Δείχνει να μη νιώθει άνετα σε καταστάσεις όπου δεν είναι στο επίκεντρο της προσοχής
- Η διαντίδρασή του με τους άλλους συχνά χαρακτηρίζεται από απρόσφορα σαγηνευτική ή προκλητική συμπεριφορά
- Συστηματικά χρησιμοποιεί την εξωτερική του εμφάνιση για να προσελκύσει την προσοχή στον εαυτό του
- Έχει ένα τρόπο ομιλίας που είναι υπερβολικά ιμπρεσσιονιστικός και στερούμενος λεπτομερειών
Κάποια από τα ανωτέρω αποτελούν στοιχεία διαχρονικώς παρόντα στην εξέλιξη της προσωπικότητάς του. Κάποια άλλα φαίνεται πως εμφανίστηκαν υπό τη διαβρωτική επίδραση της εξουσίας που ασκεί αυτούς τους πέντε μήνες οι οποίοι μεσολάβησαν από την ανάληψη των υπουργικών του καθηκόντων.
Πάντοτε όμως μετά την Ύβρη έρχεται η Νέμεσις. Αυτό είναι το διαχρονικό τίμημα για την υπέρβαση του μέτρου. Μόνον που τώρα, η Νέμεσις, δεν ήρθε -ακόμη- για τον κ. Βαρουφάκη αλλά έφτασε δραματικά για όλους τους Έλληνες. Ήρθε μπροστά στα ΑΤΜ, με «αντίτιμο αίματος εκ προδοσίας» τα προσεχώς εξαντλημένα 60 Ευρώ ημερησίως και τις κουτσουρεμένες συντάξεις των γερόντων μας.
Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD
Ψυχίατρος – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
Αιγινήτειο Nοσοκομείο Αθηνών
Tufts Medical Center, Boston Massachusetts
thecaller.gr
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015
Δημήτρης Καζάκης: Συνθηκολόγησαν στο χειρότερο πραξικόπημα εναντίον της πατρίδας και του ελληνικού λαού
Οι Giorgos Kaleadis και Συλλογος Φίλων Γεφυρας Μανωλη κοινοποίησαν ένα σύνδεσμο.
Μετά
τη χθεσινή αποδοχή της σύμβασης θανάτου από τη βουλή ένα από τα
επαχθέστερα αντιλαϊκά μέτρα στην κατεύθυνση αναδιανομής της λαϊκής...
inred.gr
Guardian: Ο Τσίπρας παρέδωσε την εθνική κυριαρχία της χώρας του
Η τελευταία πράξη στα κλασικά έργα του
αρχαίου δράματος υπάρχουν πάντα δύο εκδοχές: η καταστροφή και η κάθαρση.
Στο σημερινό δράμα χρέους της Ελλάδας, η κάθαρση δεν φαίνεται στον
ορίζοντα. Μπορούσε να υλοποιηθεί, αλλά απέτυχε.Ο Guardian κάνει μια παύση στην ανακούφιση που πρόσφερε η πρόσφατη συμφωνία της Ελλάδας με τους δανειστές της για να καταδείξει την τρέλα που συνεχίζεται: η χώρα θα αναλάβει ένα επιπλέον χρέος 86 δισεκατομμυρίων ευρώ (συν τα 317 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει από προηγούμενα προγράμματα) και η Ευρώπη προσποιείται για άλλη μια φορά ότι σε τρία χρόνια η Ελλάδα θα έχει επουλωθεί οικονομικά. Και πλέον θα είναι μια κανονική χώρα και όλα θα είναι εντάξει.
Μπορεί να μην υπήρξε κάθαρση, αλλά δεν υπήρξε και καταστροφή, καθώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Ελλάδα έμεινε στην Ευρωζώνη και το ευρώ δεν ταλαντεύτηκε. Έτσι, αυτό που συμβαίνει τούτη τη στιγμή στην Ελλάδα, με δραματουργικούς όρους, είναι μια «καθυστέρηση». Η δράση επιβραδύνεται, οι σκληρές στιγμές αναστέλλονται για λίγο. Η Τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα και θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα και κάποια στιγμή η δράση θα κινηθεί προς τα μπρος με εξαιρετική ένταση και θα πλησιάσει σε ένα φινάλε. Η Μέρκελ ελπίζει ότι θα είναι μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Το άρθρο αναφέρει πως για τους Έλληνες διακυβεύονται περισσότερα από όσα για τους Γερμανούς. Οι τελευταίοι θα χάσουν κάποια χρήματα, ενώ η Ελλάδα θα τεθεί υπό την κηδεμονία των πιστωτών της. Ο Τσίπρας υπέγραψε την οριστική εγκατάλειψη της ελληνικής κυριαρχίας. Το αυτό συμβαίνει και με δημοσιονομική κυριαρχία. Η δημόσια διοίκηση και το δικαστικό σύστημα πρέπει να ανασυσταθούν σύμφωνα με τα πρότυπα των βόρειων. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα δάνειο διάσωσης, αλλά για την οικοδόμηση ενός έθνους. Ακόμη και το ΔΝΤ καταδίκασε ως ανεφάρμοστη και είπε πως τα επίπεδα χρέους δεν είναι βιώσιμα.
Θα αλλάξουν τα πάντα: από το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, ενώ οι εσωτερικές υποθέσεις που βάσει του διεθνούς δικαίου είναι σε μεγάλο βαθμό ταμπού, για το ευρώ θα πάψουν να έχουν τέτοιο χαρακτήρα.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα, ο Τσίπρας απέτυχε δραματικά στη διαπραγματευτική του τακτική, καθώς ακολούθησε μήνες παρελκυστικών μηνυμάτων. Τώρα είναι η σειρά των Βρυξελλών να κυριαρχήσουν δικτατορικά και να μοιράσει τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία μέχρι να βρεθούν 50 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η Τρόικα, παράλληλα, δεν θα λειτουργεί ως διαχειριστής, αλλά θα εκπροσωπεί τα ιδιαίτερα εγωιστικά συμφέροντα των δανειστών. Για να καταλήξει το άρθρο πως, είναι ανάγκη να υπάρξει κούρεμα στο ελληνικό χρέος, αλλιώς η νέα κρίση είναι αναπόφευκτη. Και αν πρέπει να μιλήσουμε ξανά με όρους θεάτρου, το δράμα θα ολοκληρωθεί στις αγορές με τα επιτόκια να αυξάνονται απότομα. Μετά από αυτό θα δούμε την τελική πράξη του έργου.
iefimerida.gr
3o MNHMONIO- ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ 15-7-2015
Και 6 τα παρόν. 1 βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απούσα. Η βουλευτής Καβάλας, κ. Τσανάκα.
pitsirikidotnet.gr
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015
ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΣΥΡΙΖΑ /3η κοινοβουλευτική δύναμη το νέο κόμμα - inred.gr
Όλες
οι πληροφορίες και η αποκωδικοποίηση της στάσης των βουλευτών του
ΣΥΡΙΖΑ που δεν παραδίδουν την έδρα τους, οδηγούν στο συμπέρασμα της...
inred.gr
ΑΝΤΛΙΕΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ
Έργα Προστασίας Περιβαλλοντος & Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας www.georythmiki.gr
www.georythmiki.gr
Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους-Maria Lucia Fattorelli
To μυστικό των τραπεζών πίσω από την ελληνική τραγωδία
29 Ιουνίου της Maria Lucia Fattorelli
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα χρέους
και μια ανθρωπιστική κρίση. Η σημερινή κατάσταση είναι πολλάκις χειρότερη από
ό,τι ήταν το 2010, όταν η Τρόικα –το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η
ΕΚΤ– επέβαλλαν το λεγόμενο «σχέδιο διάσωσης», με δικαιολογία την
ανάγκη στήριξης της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα, το
σχέδιο αυτό υπήρξε απόλυτα καταστροφικό για την Ελλάδα, η
οποία δεν είχε κανένα όφελος από τις περίεργες ειδικές
συμφωνίες χρέους που τέθηκαν έκτοτε σε εφαρμογή.
Εκείνο για το οποίο σχεδόν κανείς δεν μιλάει είναι ότι
ένα άλλο επιτυχημένο σχέδιο διάσωσης είχε όντως πραγματοποιηθεί εκείνο ακριβώς
το διάστημα, το 2010, όχι όμως προς όφελος της Ελλάδας αλλά των ιδιωτικών
τραπεζών. Πίσω από την ελληνική κρίση υπάρχει ένα τεράστιο παράνομο σχέδιο
διάσωσης για τις ιδιωτικές τράπεζες. Και ο τρόπος που εφαρμόζεται
αυτό αντιπροσωπεύει έναν τεράστιο κίνδυνο για την Ευρώπη.
Μετά από πέντε χρόνια, οι τράπεζες έχουν πάρει όλα όσα ήθελαν. H Ελλάδα αντίθετα, έχει εισχωρήσει σε μια πραγματική τραγωδία: το πρόβλημα του χρέους έχει γίνει βαθύτερο, η χώρα έχασε κρατικά περιουσιακά στοιχεία μιας και η διαδικασία ιδιωτικοποίησης επιταχύνθηκε, ενώ η οικονομία της συρρικνώθηκε σημαντικά. Πάνω απ’όλα, υπήρξε ένα ανυπολόγιστo κοινωνικό κόστος που αντιπροσωπεύεται από τις ζωές χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων που είδαν τα προς το ζην και τα όνειρά τους να χτυπιούνται από τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από το 2010. Yγεία, εκπαίδευση, εργασία, πρόνοια, συντάξεις, μισθοί και όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές υπηρεσίες έχουν δεχθεί καταστροφικές συνέπειες.
Η ανακατανομή του Ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού δείχνει ότι τα έξοδα του χρέους υπερισχύουν όλων των άλλων κρατικών εξόδων. Στην πραγματικότητα, τα δάνεια, οι λοιπές υποχρεώσεις του χρέους, οι τόκοι και τα λοιπά έξοδα καλύπτουν το 56% του προϋπολογισμού:
Μετά από πέντε χρόνια, οι τράπεζες έχουν πάρει όλα όσα ήθελαν. H Ελλάδα αντίθετα, έχει εισχωρήσει σε μια πραγματική τραγωδία: το πρόβλημα του χρέους έχει γίνει βαθύτερο, η χώρα έχασε κρατικά περιουσιακά στοιχεία μιας και η διαδικασία ιδιωτικοποίησης επιταχύνθηκε, ενώ η οικονομία της συρρικνώθηκε σημαντικά. Πάνω απ’όλα, υπήρξε ένα ανυπολόγιστo κοινωνικό κόστος που αντιπροσωπεύεται από τις ζωές χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων που είδαν τα προς το ζην και τα όνειρά τους να χτυπιούνται από τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από το 2010. Yγεία, εκπαίδευση, εργασία, πρόνοια, συντάξεις, μισθοί και όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές υπηρεσίες έχουν δεχθεί καταστροφικές συνέπειες.
Η ανακατανομή του Ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού δείχνει ότι τα έξοδα του χρέους υπερισχύουν όλων των άλλων κρατικών εξόδων. Στην πραγματικότητα, τα δάνεια, οι λοιπές υποχρεώσεις του χρέους, οι τόκοι και τα λοιπά έξοδα καλύπτουν το 56% του προϋπολογισμού:
Τον Μάιο του 2010, την ίδια στιγμή που η προσοχή όλων
ήταν στραμμένη στις άφθονες ανακοινώσεις σχετικά με την παρέμβαση της Τρόικας
στην Ελλάδα, με το ιδιότυπο
σχέδιο «διάσωσής» της, ένα άλλο αποτελεσματικό σχέδιο
διάσωσης και μια σειρά παράνομων μέτρων για τη διάσωση των ιδιωτικών
τραπεζών βρισκόταν επίσης υπό διαδικασία έγκρισης, στην οποία όμως
δεν δόθηκε καμία δημοσιότητα.
Με μια κίνηση, υπό τη δικαιολογία της ανάγκης «να
διατηρηθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα στην
Ευρώπη», ελήφθησαν παράνομα μέτρα τον Μάιο του 2010,
προκειμένου να δημιουργηθούν τα εργαλεία που
θα επέτρεπαν στις ιδιωτικές τράπεζες να απαλλαγούν από
την επικίνδυνη «φούσκα», δηλαδή, τη μεγάλη ποσότητα τοξικών περιουσιακών
στοιχείων –κυρίως άυλα και μη εμπορεύσιμα περιουσιακά στοιχεία– με τα
οποία ήταν φορτωμένα οι εκτός ισολογισμού λογαριασμοί τους. Ο κύριος
στόχος ήταν να βοηθηθούν οι ιδιωτικές τράπεζες
να μεταφέρουν αυτά τα προβληματικά περιουσιακά στοιχεία στις
Ευρωπαϊκές χώρες.
Ένα από τα μέτρα που υιοθετήθηκαν για την επιτάχυνση
της ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων από ιδιωτικές τράπεζες και τον
διακανονισμό της τραπεζικής κρίσης ήταν το πρόγραμμα
SMP, το οποίο επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα (ΕΚΤ) να κάνει απευθείας αγορές δημόσιων και
ιδιωτικών χρεογράφων στην πρωτοβάθμια και
δευτεροβάθμια αγορά. Η επιχείρηση, που αφορά τίτλους δημοσίου χρέους,
είναι παράνομη βάσει του άρθρου 123 της Συνθήκης της ΕΕ. Το πρόγραμμα αυτό
είναι ένα από αρκετά «μη συμβατικά μέτρα», που ελήφθησαν τότε από
την ΕΚΤ.
Η δημιουργία της εταιρείας «Ειδικού Σκοπού» με έδρα το
Λουξεμβούργο ήταν ένα άλλο πολύ σημαντικό μέτρο για τη διευκόλυνση της
μεταφοράς άυλων τοξικών περιουσιακών στοιχείων από τις ιδιωτικές τράπεζες στο
δημόσιο τομέα. Είναι σχεδόν απίστευτο το ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έγιναν
«συνεργάτες» αυτής της ιδιωτικής εταιρείας,
μιας «ανώνυμης εταιρείας» ονόματι Ευρωπαϊκό Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Οι χώρες δεσμεύτηκαν με
εγγυήσεις δισεκατομμυριούχων, οι οποίες είχαν αρχικά οριστεί στο ποσό
των 440.00 δισεκατομμυρίων ευρώ και στη συνέχεια, το 2011,
αυξήθηκαν σε 779.78 δις ευρώ. Ο πραγματικός σκοπός της εν λόγω εταιρείας
έχει επισκιαστεί από τις ανακοινώσεις ότι θα παρείχε «δάνεια» σε χώρες, με
βάση «χρηματοδοτικά μέσα» αντί για αληθινά χρήματα. Εν τέλει, η
δημιουργία του EFSF επεβλήθη από το ΔΝΤ, το οποίο το ενίσχυσε με 250
δις ευρώ.
Μαζί, το SMP και το EFSF αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό
συμπληρωματικό πρόγραμμα αρωγής, το οποίο οι ιδιωτικές τράπεζες χρειαζόντουσαν
για την ολοκλήρωση της δημόσιας στήριξης που είχε ξεκινήσει στις αρχές της
τραπεζικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2008, αλλά και στην Ευρώπη. Από
τις αρχές του 2009 είχαν υποβάλλει αιτήσεις για μεγαλύτερη δημόσια υποστήριξη
ώστε να ξεφορτωθούν το υπερβολικό ποσό των τοξικών περιουσιακών στοιχείων που
βάραιναν τα εκτός ισολογισμού στοιχεία τους. Οι λύσεις θα μπορούσαν να είναι
είτε απευθείας αγορές από το κράτος ή μια μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων
σε ανεξάρτητες εταιρείες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων. Και τα δύο
εργαλεία παρέχονταν από το SMP και το EFSF, ενώ οι απώλειες που σχετίζονταν με
τα τοξικά περιουσιακά στοιχεία μοιραζόταν μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών.
Η ανταλλαγή των τοξικών περιουσιακών στοιχείων από
ιδιωτικές τράπεζες σε μια εταιρεία μέσω μιας απλής μεταφοράς, χωρίς πληρωμή και
την ορθή λειτουργία αγοράς/πώλησης θα ήταν παράνομη σύμφωνα με τους κανόνες
λογοδοσίας. Η EUROSTAT άλλαξε αυτούς τους κανόνες και επέτρεψε «πράξεις παροχής
ρευστότητας που διεξάγονται μέσω της ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων»,
δικαιολογώντας την απόφαση με τις «ειδικές συνθήκες της χρηματοπιστωτικής
αναταραχής».
Ο κύριος λόγος που το EFSF είχε βάση το Λουξεμβούργο
ήταν η αποφυγή υποβολής του στη διεθνή νομοθεσία. Εκτός αυτού, το EFSF
χρηματοδοτείται από το ΔΝΤ, η συνεργασία του οποίου θα ήταν παράνομη σύμφωνα με
το ίδιο το καταστατικό του παρά το γεγονός ότι, το ΔΝΤ άλλαξε επίσης τους
κανόνες του προκειμένου να παράσχει τη συνεργασία 250 δις ευρώ στο ΕFSF.
Σύμφωνα με τον Νόμο που εξουσιοδότησε την ίδρυσή της, η εταιρεία του EFSF στο Λουξεμβούργο θα μπορούσε να αναθέσει τη διαχείριση όλων των δραστηριοτήτων χρηματοδότησης, το διοικητικό της συμβούλιο θα μπορούσε να αναθέσει τα καθήκοντά του, ενώ οι συνεργάτες κράτη-μέλη τη λήψη αποφάσεων που σχετίζονταν με εγγυητές στην Ομάδα Εργασίας του Eurogroup (EWG). Εκείνη την εποχή, το EWG δεν είχε καν προέδρο πλήρους απασχόλησης. Το Γραφείο Διαχείρισης Γερμανικού Χρέους είναι αυτό που διαχειρίζεται πραγματικά το EFSF ενώ παρέχει υποστήριξη προς την επιχειρησιακή λειτουργία του EFSF, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Η έλλειψη νομιμότητάς του είναι προφανής, μιας και στην πραγματικότητα το διαχειρίζεται ένα ποικίλο σώμα. Το EFSF είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας.
Τα μέσα χρηματοδότησης που διαχειρίζεται το EFSF είναι τα πιο επικίνδυνα και περιορισμένα ενώ είναι άυλα και μη εμπορεύσιμα, όπως τα οµόλογα κυµαινόµενου επιτοκίου που διευθετήθηκαν ως ρυθμίσεις «Pass-trough,» νομίσματος και αντιστάθμισης, και άλλες δραστηριότητες συγχρηματοδότησης που αφορούν την βρετανική διαχειριστική εταιρεία Wilmington Limited του Λονδίνου ως σύμβουλο για την έκδοση περιορισμένου τύπου μη πιστοποιημένων ομολόγων, τα οποία δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στο εμπόριο σε καμία νόμιμη χρηματιστηριακή αγορά, επειδή δεν υπακούουν στους κανόνες για τα ομόλογα του δημοσίου χρέους. Αυτό το σύνολο των τοξικών χρηματοδοτικών μέσων συνιστούν κίνδυνο για τα κράτη μέλη των οποίων οι εγγυήσεις μπορεί να κληθούν να πληρώσουν όλα τα χρηματοοικονομικά προϊόντα της εταιρείας του Λουξεμβούργου.
Ένα σκάνδαλο μεγάλων διαστάσεων θα είχε λάβει χώρα το 2010, αν είχε αποκαλυφθεί αυτό το παράνομο καθεστώς και θα αφορούσε την παραβίαση της Συνθήκης της ΕΕ, τις αυθαίρετες αλλαγές στους διαδικαστικούς κανόνες από την ΕΚΤ, την Eurostat και το ΔΝΤ, καθώς και τη σύνδεση των κρατών μελών με την ιδιωτική εταιρεία ειδικού σκοπού του Λουξεμβούργου. Κι όλα αυτά, μόνο και μόνο για να διασωθούν ιδιωτικές τράπεζες σε βάρος ενός συστημικού κινδύνου για το σύνολο της Ευρώπης, λόγω της δέσμευσης των Κρατών με εγγυήσεις δισεκατομμυριούχων, που θα κάλυπταν προβληματικά, μη εμπορεύσιμα, άυλα τοξικά περιουσιακά στοιχεία.
Σύμφωνα με τον Νόμο που εξουσιοδότησε την ίδρυσή της, η εταιρεία του EFSF στο Λουξεμβούργο θα μπορούσε να αναθέσει τη διαχείριση όλων των δραστηριοτήτων χρηματοδότησης, το διοικητικό της συμβούλιο θα μπορούσε να αναθέσει τα καθήκοντά του, ενώ οι συνεργάτες κράτη-μέλη τη λήψη αποφάσεων που σχετίζονταν με εγγυητές στην Ομάδα Εργασίας του Eurogroup (EWG). Εκείνη την εποχή, το EWG δεν είχε καν προέδρο πλήρους απασχόλησης. Το Γραφείο Διαχείρισης Γερμανικού Χρέους είναι αυτό που διαχειρίζεται πραγματικά το EFSF ενώ παρέχει υποστήριξη προς την επιχειρησιακή λειτουργία του EFSF, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Η έλλειψη νομιμότητάς του είναι προφανής, μιας και στην πραγματικότητα το διαχειρίζεται ένα ποικίλο σώμα. Το EFSF είναι αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας.
Τα μέσα χρηματοδότησης που διαχειρίζεται το EFSF είναι τα πιο επικίνδυνα και περιορισμένα ενώ είναι άυλα και μη εμπορεύσιμα, όπως τα οµόλογα κυµαινόµενου επιτοκίου που διευθετήθηκαν ως ρυθμίσεις «Pass-trough,» νομίσματος και αντιστάθμισης, και άλλες δραστηριότητες συγχρηματοδότησης που αφορούν την βρετανική διαχειριστική εταιρεία Wilmington Limited του Λονδίνου ως σύμβουλο για την έκδοση περιορισμένου τύπου μη πιστοποιημένων ομολόγων, τα οποία δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στο εμπόριο σε καμία νόμιμη χρηματιστηριακή αγορά, επειδή δεν υπακούουν στους κανόνες για τα ομόλογα του δημοσίου χρέους. Αυτό το σύνολο των τοξικών χρηματοδοτικών μέσων συνιστούν κίνδυνο για τα κράτη μέλη των οποίων οι εγγυήσεις μπορεί να κληθούν να πληρώσουν όλα τα χρηματοοικονομικά προϊόντα της εταιρείας του Λουξεμβούργου.
Ένα σκάνδαλο μεγάλων διαστάσεων θα είχε λάβει χώρα το 2010, αν είχε αποκαλυφθεί αυτό το παράνομο καθεστώς και θα αφορούσε την παραβίαση της Συνθήκης της ΕΕ, τις αυθαίρετες αλλαγές στους διαδικαστικούς κανόνες από την ΕΚΤ, την Eurostat και το ΔΝΤ, καθώς και τη σύνδεση των κρατών μελών με την ιδιωτική εταιρεία ειδικού σκοπού του Λουξεμβούργου. Κι όλα αυτά, μόνο και μόνο για να διασωθούν ιδιωτικές τράπεζες σε βάρος ενός συστημικού κινδύνου για το σύνολο της Ευρώπης, λόγω της δέσμευσης των Κρατών με εγγυήσεις δισεκατομμυριούχων, που θα κάλυπταν προβληματικά, μη εμπορεύσιμα, άυλα τοξικά περιουσιακά στοιχεία.
Αυτό το σκάνδαλο όμως δεν έγινε ποτέ, γιατί στην ίδια
την Έκτακτη Γενική Συνέλευση Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΕΕ όπου
συζητήθηκε η δημιουργία της «Ειδικού Σκοπού» εταιρείας του EFSF το Μάιο του
2010 δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στο «πακέτο στήριξης για την Ελλάδα», κάνοντας τη
δημιουργία αυτού του καθεστώτος να φάινεται ότι έγινε για την Ελλάδα και ότι με
αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να διασφαλιστεί η δημοσιονομική σταθερότητα στην
περιοχή. Από τότε, η Ελλάδα υπήρξε το κέντρο της προσοχής όλων, καταλαμβάνοντας
συνεχώς τα πρωτοσέλιδα των κύριων μέσων μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο,
ενώ το παράνομο καθεστώς που έχει προωθηθεί αποτελεσματικά και έχει ουσιαστικά
επωφελήσει τις ιδιωτικές τράπεζες παραμένει στη σκιά και σχεδόν κανείς δεν
μιλάει γι’αυτό .
Η ετήσια έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας δείχνει μια
τεράστια αύξηση των «εκτός ισολογισμού» λογαριασμών που σχετίζονται με τίτλους του
2009 και του 2010, σε ποσά πολύ μεγαλύτερα από το σύνολο του ενεργητικού της
Τράπεζας και αυτό το μοτίβο συνεχίζεται για τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα,
στον Ισολογισμό της Τράπεζας της Ελλάδας το 2010, το σύνολο των περιουσιακών
στοιχείων στις 31/12/2010 ήταν 138.64 δις ευρώ. Οι λογαριασμοί εκτός
ισολογισμού για το εν λόγω έτος ανήλθαν σε 204.88 δις. Στις 31/12/2011, ενώ το
σύνολο του ενεργητικού συνοψίζονταν στα 168.44 δις, οι λογαριασμοί εκτός
ισολογισμού χτύπησαν τα 279.58 δις ευρώ.
Έτσι, η μεταφορά των τοξικών περιουσιακών στοιχείων
από τις ιδιωτικές τράπεζες στο δημόσιο τομέα υπήρξε μια μεγάλη επιτυχία για τη
μια πλευρά: αυτή των ιδιωτικών τραπεζών. Το σύστημα του χρέους είναι το
εργαλείο μέσω του οποίου αυτό το γεγονός αποκρύβεται.
Η Ελλάδα οδηγήθηκε σε αυτό το σενάριο, μετά από
αρκετούς μήνες επίμονων πιέσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με ισχυρισμούς περί
ανακολουθιών στα στατιστικά της δεδομένα και την ύπαρξη ενός υπερβολικού
ελλείμματος. Βήμα με βήμα αυτά τα θέματα απέκτησαν μεγάλες διαστάσεις, μέχρι
που τον Μάιο του 2010, το Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων
δήλωσε: «στον απόηχο της κρίσης στην Ελλάδα, η κατάσταση στις χρηματοπιστωτικές
αγορές είναι εύθραυστη και υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης». Και έτσι η Ελλάδα
υποβλήθηκε στο πακέτο που περιλάμβανε την παρέμβαση της Τρόικας με αυστηρά
μέτρα στα πλαίσια ετήσιων σχεδίων προσαρμογής, μια περίεργη διμερή συμφωνία που
ακολουθήθηκε από «δάνεια» του EFSF που υποστηρίζονταν από επικίνδυνα
χρηματοδοτικά μέσα.
Έλληνες οικονομολόγοι, πολιτικοί ηγέτες, ακόμη και
ορισμένες αρχές του ΔΝΤ είχαν προτείνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που
θα προσέφερε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από αυτό το πακέτο. Αυτές οι
παρεμβάσεις αγνοήθηκαν.
Κριτικές καταγγελίες για την υπερεκτίμηση του ελληνικού ελλείμματος –που αποτέλεσε τη δικαιολογία με την οποία δημιουργήθηκε ο ντόρος γύρω από την Ελλάδα και επιβλήθηκε το πακέτο του 2010– αγνοήθηκαν με τον ίδιο τρόπο.
Οι σοβαρές καταγγελίες από Έλληνες ειδικούς για την παραποίηση των στατιστικών επίσης δεν λήφθηκαν υπόψιν. Οι μελέτες αυτές έδειξαν ότι το ποσό των 27.99 δις ευρώ βάρυνε τις στατιστικές του δημόσιου χρέους το 2009, λόγω της ψευδεπίγραφης αύξησης σε ορισμένες κατηγορίες (όπως οι ΔΕΚΟ, οι οφειλές νοσοκομείων και τα SWAP της Goldman Sachs). Στατιστικές προηγούμενων ετών είχαν επίσης επηρεαστεί από 21 δισεκατομμύρια ευρώ εκ των swaps της Goldman Sacks που διανέμονταν ad hoc το 2006, το 2007, το 2008 και το 2009.
Κριτικές καταγγελίες για την υπερεκτίμηση του ελληνικού ελλείμματος –που αποτέλεσε τη δικαιολογία με την οποία δημιουργήθηκε ο ντόρος γύρω από την Ελλάδα και επιβλήθηκε το πακέτο του 2010– αγνοήθηκαν με τον ίδιο τρόπο.
Οι σοβαρές καταγγελίες από Έλληνες ειδικούς για την παραποίηση των στατιστικών επίσης δεν λήφθηκαν υπόψιν. Οι μελέτες αυτές έδειξαν ότι το ποσό των 27.99 δις ευρώ βάρυνε τις στατιστικές του δημόσιου χρέους το 2009, λόγω της ψευδεπίγραφης αύξησης σε ορισμένες κατηγορίες (όπως οι ΔΕΚΟ, οι οφειλές νοσοκομείων και τα SWAP της Goldman Sachs). Στατιστικές προηγούμενων ετών είχαν επίσης επηρεαστεί από 21 δισεκατομμύρια ευρώ εκ των swaps της Goldman Sacks που διανέμονταν ad hoc το 2006, το 2007, το 2008 και το 2009.
Παρ’όλα αυτά, κάτω από μια ατμόσφαιρα επείγοντος και
την απειλή της «μετάδοσης», εφαρμόστηκαν από το 2010 στην Ελλάδα περίεργες
συμφωνίες, όχι ως μια ελληνική πρωτοβουλία αλλά σύμφωνα με τις αρχές της ΕΕ και
του ΔΝΤ, οι οποίες συνδέονται με την ολοκλήρωση ενός συνόλου επιζήμιων
οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μέτρων που επιβάλλονται από τα μνημόνια.
Η ανάλυση των μηχανισμών που έχουν εισαχθεί σε αυτές
τις συμφωνίες δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν αποκόμισε κανένα απολύτως όφελος, αλλά
αντίθετα εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των ιδιωτικών τραπεζών, σε πλήρη συμφωνία με
το σύνολο των παράνομων μέτρων διάσωσης που εγκρίθηκαν τον Μάιο του 2010.
Κατ’αρχήν, το διμερές δάνειο χρησιμοποίησε ειδικό
λογαριασμό στην ΕΚΤ με τον οποίο τα δάνεια που εκταμιεύθηκαν από τις χώρες, την
KfW και τους δανειστές, θα πήγαινε κατευθείαν σε ιδιωτικές τράπεζες, που
κρατούσαν υφιστάμενα χρεόγραφα κάτω από την ονομαστική τους αξία. Έτσι, η
ιδιόμορφη διμερής συμφωνία είχε κανονιστεί για να καταστεί δυνατή η πλήρης
πληρωμή για τους εν λόγω ομολογιούχους, ενώ η Ελλάδα δεν είχε κανένα όφελος.
Αντ’αυτού, οι Έλληνες θα πρέπει να εξοφλήσουν το κεφάλαιο, τα υψηλά επιτόκια
και όλα τα έξοδα.
Δεύτερον, τα «δάνεια» του EFSF είχαν ως αποτέλεσμα την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών και την ανταλλαγή και ανακύκλωση των χρεογράφων. Η Ελλάδα δεν έχει λάβει κανένα πραγματικό δάνειο ή υποστήριξη από το EFSF. Μέσω των μηχανισμών που εισάγονται για τις συμφωνίες του EFSF, δεν έφτασαν ποτέ πραγματικά χρήματα στην Ελλάδα, παρά μόνο τοξικά άυλα περιουσιακά στοιχεία που γεμίζουν το εκτός ισολογισμού κομμάτι του ισολογισμού της Τράπεζας της Ελλάδας. Εκτός αυτού, η χώρα αναγκάστηκε να περικόψει βασικές κοινωνικές δαπάνες για να εξοφλήσει, σε μετρητά, τα υψηλά επιτόκια και κάθε καταχρηστικό κόστος ενώ θα πρέπει να αποπληρώσει το κεφάλαιο που δεν έχει λάβει ποτέ.
Δεύτερον, τα «δάνεια» του EFSF είχαν ως αποτέλεσμα την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών και την ανταλλαγή και ανακύκλωση των χρεογράφων. Η Ελλάδα δεν έχει λάβει κανένα πραγματικό δάνειο ή υποστήριξη από το EFSF. Μέσω των μηχανισμών που εισάγονται για τις συμφωνίες του EFSF, δεν έφτασαν ποτέ πραγματικά χρήματα στην Ελλάδα, παρά μόνο τοξικά άυλα περιουσιακά στοιχεία που γεμίζουν το εκτός ισολογισμού κομμάτι του ισολογισμού της Τράπεζας της Ελλάδας. Εκτός αυτού, η χώρα αναγκάστηκε να περικόψει βασικές κοινωνικές δαπάνες για να εξοφλήσει, σε μετρητά, τα υψηλά επιτόκια και κάθε καταχρηστικό κόστος ενώ θα πρέπει να αποπληρώσει το κεφάλαιο που δεν έχει λάβει ποτέ.
Θα πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια που η Ελλάδα
επέλεξε να είναι στο μάτι του κυκλώνα και να υποβληθεί σε παράνομες και
αθέμιτες συμφωνίες και μνημόνια, που χρησιμεύουν ως το σκηνικό για να καλυφθεί
το σκάνδαλο της παράνομης διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών από το 2010.
Ίσως αυτή η ταπείνωση σχετίζεται με το γεγονός ότι η
Ελλάδα υπήρξε ιστορικά το παγκόσμιο σημείο αναφοράς για την ανθρωπότητα, μιας
και είναι το λίκνο της δημοκρατίας, το σύμβολο της ηθικής και των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων. Το σύστημα του χρέους δεν μπορεί να δεχτεί αυτές τις αξίες, μιας
και δεν έχει ενδοιασμούς να βλάψει χώρες και λαούς για να σφετεριστεί τα κέρδη
τους.
Η Βουλή των Ελλήνων έχει ήδη εγκαταστήσει την Επιτροπή
Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος και μας έδωσε την ευκαιρία να αποκαλύψουμε αυτά
τα γεγονότα, που είναι απαραίτητα για να αποκηρυχθεί το σύστημα του χρέους που
υποδουλώνει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και πολλές άλλες χώρες που βρίσκονται υπό
εκμετάλλευση από τον ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα. Μόνο μέσω της διαφάνειας,
οι χώρες θα νικήσουν εκείνους που θέλουν να τις γονατίσουν.
Ήρθε η ώρα να επικρατήσει η αλήθεια, η ώρα να τεθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η ηθική πάνω από κάθε υποδεέστερο συμφέρον. Αυτό το έργο μπορεί να το αναλάβει η Ελλάδα άμεσα.
Μaria Lucia Fatorelli. Εθνική Συντονίστρια του Λογιστικού Ελέγχου των Πολιτών της Βραζιλίας (www.auditoriacidada.org.br) προσκλήθηκε από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων βουλευτή Ζωή Κωνσταντοπούλου να συνεργαστεί με την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος που δημιουργήθηκε στις 4 Απριλίου, 2015.
Ήρθε η ώρα να επικρατήσει η αλήθεια, η ώρα να τεθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και η ηθική πάνω από κάθε υποδεέστερο συμφέρον. Αυτό το έργο μπορεί να το αναλάβει η Ελλάδα άμεσα.
Μaria Lucia Fatorelli. Εθνική Συντονίστρια του Λογιστικού Ελέγχου των Πολιτών της Βραζιλίας (www.auditoriacidada.org.br) προσκλήθηκε από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων βουλευτή Ζωή Κωνσταντοπούλου να συνεργαστεί με την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος που δημιουργήθηκε στις 4 Απριλίου, 2015.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)