http://www.mani.org.gr/hlorida/36hlianthemo/hl.htm
αμαρυλλίςhttp://en.wikipedia.org/wiki/Amaryllis
ασφοδιλια
Αντιστίξεις…… απο τον Μπάμπη Λάζαρη
Ασφόδελος η σφερδούκλι ή ασφοδίλι ή σφέρδουκλας, ασφόντυλος, σπερδούκλας,
καραβούκι, ακαρώνι, άρβηκας, σπουρτούλα ή Asphodelus aestivus
Το συναντάμε παντού σ’ όλο το νησί μας.
Φυτό πανάρχαιο που η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων.
Ο Όμηρος στη ραψωδία των ψυχών του κάτω κόσμου ( ραψωδία λ , Νέκυια ) αναφέρει ότι ο Οδυσσέας
καθώς περιπλανιόταν στα πέρατα του τρίσβαθου Ωκεανού θα φθάσει σ’ ένα ακρογιάλι
και μέσα στο σκοτάδι θα συναντήσει τις ψυχές των πεθαμένων.
Ανάμεσα στις ψυχές εκείνη του Αχιλλέα γυρεύει να μάθει νέα για το γιό του Νεοπτόλεμο.
Ο Οδυσσέας μιλάει επαινετικά για την ανδρειοσύνη του Νεοπτόλεμου :
« ……και τότες η ψυχή του ολόγοργου Αχιλλέα ,
Κινάει με δρασκελιές να πάει στ’ ασφοδελό λιβάδι
Πασίχαρη , που αγρίκησε τη λεβεντιά του γιού του….»
( Ομήρου Οδύσσεια στιχ. 537-539) Μετάφραση : Πανταζή Κοντομίχη
Είναι η πρώτη γραπτή μαρτυρία γι’ αυτό το φυτό.
Σύμφωνα με την πλούσια Ελληνική Μυθολογία ο θεός Άδης
υποδέχεται τις ψυχές των πεθαμένων μέσα σε λιβάδια από σφερδούκλια .
Έτσι με τα χρόνια το φυτό αυτό απόκτησε μια συμβολική διάσταση, που αρκετοί ποιητές χρησιμοποίησαν.
Ο Μαβίλης στη «Λήθη» του γράφει :
«…. Τέτοια ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
Στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση
Κι’ αν πιούν νερό ξαναθυμούνται
Διαβαίνοντας λιβάδια απ’ ασφοδήλι»
Και ο Σεφέρης στο « Στρατή Θαλασσινό:
« Δεν έχει ασφοδίλια , μενεξέδες , μήτε υακίνθους
Πώς να μιλήσεις με τους πεθαμένους
Οι πεθαμένοι ξέρουν μονάχα τη γλώσσα των λουλουδιών»
