Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020
Κυνηγώντας αναμνήσεις. Αλκης Παπαϊωάννου.
Κυνηγώντας αναμνήσεις. Χθες το βράδυ ένιωσα κουρασμένος και αποφάσισα να πάω νωρίς για ύπνο. Κάνοντας αυτό διαπίστωσα ότι ήταν λάθος. Πετούσα και γύριζα για πολύ καιρό, αδυνατώντας να κοιμηθώ. Ξαφνικά mentaly βρήκα τον εαυτό μου στην γενέτειρα μου Alestia Greece. Γυρίζοντας τις σελίδες από το 1 στο 4 ανακάλυψα ότι ήταν blanked. Απρόθυμα, και φοβισμένος από το τι μπορεί να βρεθεί γύρισε στη σελίδα 5. Ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς οι περισσότεροι άνθρωποι, συγκεντρωμένοι, στο καφενείο του χωριού για να παίξουν το παραδοσιακό παιχνίδι καρτών 31. Στο σπίτι μου βλέπω ένα τεράστιο τζάκι με τεράστια φωτιά και λίγο καπνό. Στην αριστερή πλευρά του τζακιού ο πατέρας μου τέντωνε στο πάτωμα, έπινε το σπιτικό του κρασί. Πίσω του η μητέρα μου καθόταν πάνω σε ένα ξύλινο στήθος και στριφογυρίζοντας και κλωζοποιώντας το μαλλί του προβάτου για να πλέξει τις ανάγκες του χειμώνα. Στη δεξιά πλευρά καθισμένη στο πάτωμα ήταν η αδελφή μου Ελευθερία που ακολουθούσε εγώ και οι πατέρες μου τα τρία πρώτα εγγόνια μου Κώστα Ελένη και Δημήτριος Γκούστας, ολόγυρα στην ηλικία μου. Ο πατέρας μου ζήτησε από την Ελευθερία να πάει στο ypógeio<katoi> για να πάρει περισσότερο κρασί. Ήταν ωραίο ζεστό και άνετο. Η μητέρα μου μας έφερε μερικά ξερά σύκα και καρύδια. Ένας από τους αδελφούς μου έφτιαχνε ποπ καλαμπόκι χρησιμοποιώντας τον καφέ πάνω από τη φωτιά. Κοιτάζοντας ψηλά το ξύλινο ταβάνι κρεμάστηκε καπνιστό lookanika και λωρίδες χοιρινού. Μετά το 2 ο μπισκότο κρασί ο πατέρας μου άρχισε να τραγουδάει ακολουθώντας εμένα και την αδερφή μου. Το αγαπημένο του τραγούδι Maro Maro mia Paraskevi και me gelase mia haravgi. Τώρα ξέρω ότι πηγαίνοντας πίσω για 70 χρόνια ψυχικά, μου έφεραν πίσω πολλές αναμνήσεις. Κάτσε να το δοκιμάσεις! Αυτή είναι η μόνη φωτογραφία που έχω από τον πατέρα μου. A.P.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)