"Αντισταθείτε""
Μιχάλης Κατσαρός
21 /11/1998 έφυγε ....
Ήμουν στην εφηβεία γύρω στα 15 με 16 χρονών και μου είχε επιτραπεί να βγαίνω μόνη στη πολύβουη πόλη της Αθήνας .
Αρχές καλοκαιριού θυμάμαι τα σχολεία είχαν κλείσει την προηγούμενη .Εχω ξεκινήσει από λεωφόρο Αλεξάνδρας κατέβηκα την Ιπποκράτους ,και περιδιάβαινα στην Πανεπιστημίου ,ήθελα να φτάσω στο Θησείο .
Γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου πιάνει το μάτι μου ένα ψηλό άνδρα με στενό μαύρο παντελόνι με μαύρο πουκάμισο και μαύρα γυαλιά να περπατάει αγέρωχος με ένα βήμα σαν να χόρευε με τρόπο δωρικό (αυτή την αίσθηση μου έδωσε το βήμα του ) στο χέρι του κρατούσε ένα βιβλίο και εφημερίδα .
Πέρασα απέναντι και μισοέτρεχα να τον παρατηρώ γιατί νόμιζα πως έβλεπα τον Δον Κιχώτη .
Μπήκε στο καφέ Brazilian( αν θυμάμαι καλά έτσι λεγόταν )δίπλα στο Παλλάς
Στάθηκα απ΄ έξω και τον κοίταγα ,έιχε συναντήσει κάποιους φίλους ,ποιός ξέρει ίσως ομότεχνους .Εγώ είχα μάτια μόνο για τον Δον Κιχώτη ...
Τόλμησα να ρωτήσω τον σερβιτόρο ποιός ήταν ... μου είπε ... Είναι ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός .Δεν τον γνώριζα ... Διάβαζα από παιδί ποίηση αλλά όχι και Κατσαρό ... Γύρισα πίσω άφησα την ιδέα για βόλτα στο Θησείο .Τηλεφώνησα στο φίλο και συμμαθητή μου τον Αντρέα που μαζί ψάχναμε συγγραφείς ποιητές που δεν διδασκόμαστε .Από τον Αντρέα
(ι έιχα γνωρίσει και το κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο )
Βρήκαμε τα ποιήματα του Μιχάλη Κατσαρού και ήταν γιορτή
Εγώ τον έβλεπα συχνά στο κέντρο στην Αθήνα ,είχα μάθει τα στέκια του .Αγαπημένο του στέκι ήταν το παλιό καφενείο στη πλατεία Κοντζιά ,δεν βρήκα το θάρρος ποτέ να του μιλήσω κι έχω μετανοιώσει .
Για εμένα εκτός από σπουδαίος ποιητής ήταν και ο Δον Κιχώτης μου....
Ἀντισταθεῖτε
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει καλὰ εἶμ᾿ ἐδῶ.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ πάλι γύριζε στὸ σπίτι
καὶ λέει Δόξα σοι ὁ Θεός.
Στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πολυκατοικιῶν
τὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ-ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση καὶ τὸ φόρο
ἀντισταθεῖτε σὲ μένα ἀκόμα ποὺ ἱστορῶ.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετᾶ ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα
ὧρες ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις.
Στὸν Πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε,
στὶς μουσικές, τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες,
σ᾿ ὅλα τὰ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε,
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι,
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει ἔντυπα ἁγίων,
λίβανον καὶ σμύρναν.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται μεγάλοι
καὶ γράφουν λόγους πλάι στὴ θερμάστρα.
Στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ διπλωματία,
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν,
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια,
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους,
στοὺς θεατές, στὸν ἄνεμο...
Ἀντισταθείτε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου