Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα (1828 - 1834) ιδρύθηκε με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια και ήταν το πρώτο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους[1], της Ελληνικής Πολιτείας.
Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα ήταν ένας από τους μηχανισμούς που έστησε ο Καποδίστριας για τα οικονομικά της Ελλάδας, μαζί με το Εθνικό Νομισματοκοπείο και την καθιέρωση του φοίνικα ως εθνικού νομίσματος για την αντικατάσταση των Τουρκικών γροσίων.
Η ίδρυση της Τράπεζας έγινε με διάταγμα του Καποδίστρια στην Αίγινα στις 2 Φεβρουαρίου 1828, από τον πρώτο διοικητή της Γεώργιο Σταύρου, έμπειρου στα οικονομικά[2], Φιλικού, γνωστού του Καποδίστρια από την περίοδο της προπαρασκευής της επανάστασης και πληρεξουσίου σε εθνοσυνελεύσεις με τη συνδρομή του Εϋνάρδου Ελβετού τραπεζίτη και σημαντικού φιλέλληνα.
Τα κεφάλαια στην τράπεζας συνεισέφεραν ο Εϋνάρδος, ο Λουδοβίκος της Βαυαρίας, ακόμη και ο ίδιος ο Καποδίστριας. Ως επιτόκιο ορίστηκε 8% με σκοπό την προσέλκυση κεφαλαίων για καταθέσεις[1].
Λόγω των σημαντικότατων χρηματικών αναγκών της Ελλάδας, τα κεφάλαια της Τράπεζας καταναλώθηκαν από το κράτος με αποτέλεσμα να χάσουν οι μέτοχοί της, όταν η τράπεζα έκλεισε το 1834 με απόφαση της Αντιβασιλείας.
Η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα ήταν ο πρόδρομος της Εθνικής Τράπεζας το 1841 που ιδρύθηκε και πάλι από τον Γεώργιο Σταύρου με τη συνδρομή του Εϋνάρδου, επτά χρόνια αργότερα από τη διάλυση της πρώτης[1][2].
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα Σαν σήμερα, ανακτήθηκε στις 30 Σεπτ. 2012
- ↑ 2,0 2,1 Γεώργιος Σταύρος, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, Ιστορικό Αρχείο, ανακτήθηκε στις 30 Σεπτ. 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου