Αρχαίο Ελληνικό Χρονολόγιο

http://arxaio-elliniko-xronologio.blogspot.gr/

TUESDAY, MARCH 2, 2010

Χρονολόγιο

- 700-500. Αρχαϊκή Περίοδος

- 683. Οι Έξη Άρχοντες ονομάζονται Θεσμοθέτες και αρχίζουν να θεσμοθετούν άγραφους νόμους.

- 640-558. Γεννιέται ο Σόλωνας ο Αθηναίος. Μερικά από τα μέτρα που πήρε όταν εξελέγη άρχοντας το 594 ήταν ότι απαγόρευσε την εξαγωγή των σιτηρών, που δεν επαρκούσαν, από την Αττική ενώ επιτράπηκε η εξαγωγή λαδιού που ήταν άφθονο. Με νόμο του προβλεπόταν η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων σε όσους δεν ενδιαφέρονταν για τα κοινά.

- 624-549. Γεννιέται ένας από τους Επτά σοφούς της αρχαιότητας, Ο Θαλής ο Μιλήσιος. Θεμελιωτής της Ιωνικής φιλοσοφίας ήταν ο πρώτος που απομακρύνθηκε από την μέχρι τότε θρησκευτική και μυθολογική ερμηνεία του κόσμου διακηρύσσοντας ότι η βασική αιτία της δημιουργίας του κόσμου είναι η ύλη και συγκεκριμένα το νερό.

- 624. Oι Αθηναίοι αναθέτουν στον Δράκοντα να νομοθετήσει για πρώτη φορά γραπτούς νόμους καθώς μέχρι τότε η αριστοκρατία τους ερμήνευε σύμφωνα με τα συμφέροντα της. Οι νόμοι του γράφτηκαν πάνω σε μαρμάρινες πλάκες (621 π.Χ.), που ονομάζονταν Θεσμοί ή Διατάξεις και τοποθετήθηκαν στην Αγορά, όπου ο καθένας μπορούσε να τις διαβάσει.

- 594. Ο Σόλωνας εκλέγεται Άρχοντας των Αθηνών με εντολή να αναθεωρήσει την νομοθεσία και να ανακατανείμει τη γη με σκοπό την επαναφορά της κοινωνικής ισορροπίας Από τους πρώτους νόμους του είναι η Σεισάχθεια, η κατάργηση της δουλείας για χρέη.

- 570-500 π.χ. Γεννιέται ο Πυθαγόρας ο Σάμιος. Η κοινότητα των Πυθαγορείων φαίνεται να είχε ολιγαρχικές τάσεις καθώς σκοπός τους ήταν η δημιουργία σοφών και ενάρετων ανδρών οι οποίοι θα μπορούσαν να αναλάβουν την διακυβέρνηση των Πόλεων. Η προέλευσή τους ήταν από την τάξη των ευγενών με σκοπό την δημιουργία μιας παντοδύναμης οργάνωσης ικανή να αναλάβει την εξουσία. Παραρτήματα της σχολής αυτής ίδρυσε ο Πυθαγόρας σε άλλες πόλεις της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας. Τον Σύλλογο των Πυθαγορείων αποτελούσαν 300 μαθητές και οπαδοί. Εφάρμοζαν ασκητικές διατάξεις με άρνηση της επίγειας ζωής και η δύναμή του ήτανε τέτοια ώστε πολύ γρήγορα η ίδιο η Πολιτεία κυβερνιώταν από τον Σύλλογο αυτό. Πίστευαν ότι η ουσία των πραγμάτων βρίσκεται στους αριθμούς και στις μαθηματικές σχέσεις. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το 10, η "μυστική δεκάδα" στην οποία ορκίζονταν οι Πυθαγόρειοι και στο οποίο περιλαμβάνονται ο πρώτος αρτιοπεριττός, η μονάδα, ο πρώτος άρτιος, ο πρώτος περιττός και το πρώτο τετράγωνο, 1+2+3+4=10

- 545. Ο Πεισίστρατος καταλαμβάνει την Αθήνα για 3η φορά και γίνεται Τύραννος μέχρι το τέλος της ζωής του.

- 535. Ο Ηράκλειτος γεννιέται στην Έφεσο.

- 530. Μεταρρυθμίσεις Πεισίστρατου.

- 528. Θάνατος Πεισίστρατου και διαδοχή από τους γιούς του Ίππαρχος και Ιππίας.

- 510. Ο Ιππίας εκδιώκεται των Αθηνών από τον Κλεισθένη (κατά τον Αριστοτέλη) με τη βοήθεια των Σπαρτιατών υπό του βασιλιά Κλεομένη. Κατάλυση του τυραννικού πολιτεύματος της Αθήνας. Ακολουθεί διαμάχη μεταξύ των αριστοκρατικών φρατριών του Κλεισθένη και του Ισαγόρα ο οποίος και εκλέγεται Άρχοντας το 508.

- 508. Μεταρρυθμίσεις Κλεισθένη μετά από την πλειοψηφία που του έδωσε η Εκκλησία του Δήμου και επαναφορά της κοινωνικής ισορροπίας με την ανακατανομή της γης και του Πολιτικού σώματος.

- 500-300. Κλασσική Περίοδος

- 499-448. Περσικοί Πόλεμοι

- 495. Γέννηση Περικλή.

- 480. Η Μάχη των Θερμοπυλών

- 479. Η Μάχη των Πλαταιών.

- 478-404. Ίδρυση της Συμμαχίας της Δήλου, γνωστή ως και A' Αθηναϊκή Συμμαχία, με σκοπό την προστασία από την Περσία. Η Αθήνα εξασφαλίζει τον έλεγχο του Αιγαίου και επιβάλει ένα δημοκρατικό καθεστώς όμοιο με το δικό της στους συμμάχους. Η επιβολή της εισφοράς και ο έλεγχος των εμπορικών δρόμων έχουν ως αποτέλεσμα την κυριαρχία της στον Ελληνικό κόσμο.

- 470-399. Ο Σωκράτης γεννιέται στη Αθήνα. Γιος του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Σκοπός του να διδάξει στους ανθρώπους την άγνοιά τους. Μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο ότι τον ενίσχυσε οικονομικά ο αδελφικός του φίλος Κρίτων. Οδήγησε σε μία φιλοσοφία πιο ανθρωποκεντρική όπου η αναζήτηση της αλήθειας, ο αυτοέλεγχος και το ανώτατο αγαθό βρίσκεται στην καλλιέργεια της ψυχής και στην αναζήτηση της ηθικής φρόνησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σωκράτης δεν έγραψε τίποτα. Οι μοναδικές πηγές που έχουμε για αυτόν είναι οι μαρτυρίες του Ξενοφώντα, του Πλάτων και του Αριστοτέλη. Δεν δίδαξε, δεν έδινε μαθήματα, δεν άνοιξε σχολή αλλά χρησιμοποιούσε τον διάλογο για να αναδείξει ζητήματα σχετικά με τον άνθρωπο. Έδινε την εντύπωση ότι δε διδάσκει κάτι συγκεκριμένο και ότι μαθαίνοντας να χρησιμοποιείς το νου σου μπορείς να σκέφτεσαι και να κατακτήσεις την αλήθεια μόνος σου. Το Μάιο του 399 π.χ αφού με ήρεμη την συνείδησή του απολογήθηκε όπως ήθελε ο ίδιος και πιστεύοντας ότι οι Πολίτες πρέπει πάντα να σέβονται τους νόμους της Πολιτείας ήπιε το κώνειο. Από την απολογία του "Αυτό δε που άρχισε από τα παιδικά μου χρόνια είναι μια φωνή η οποία όταν ακούγεται με αποτρέπει να κάνω κάτι που θέλω αλλά ποτέ δεν με προτρέπει να κάνω κάτι".

- 461. Με την μεταρρύθμιση του Εφιάλτη μεγάλο μέρος των αρμοδιοτήτων του Αρείου Πάγου περνά στα χέρια της Ηλιαίας.

- 457. Υποδούλωση και προσάρτηση της Θήβας στην Συμμαχία της Δήλου.

- 454. Μεταφορά του ταμείου της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Αθήνα. Οι πόροι χρησιμοποιήθηκαν για πολλαπλούς σκοπούς (κατασκευή Παρθενώνα κα)

- 451. Επιβολή κριτηρίου Αθηναίου Πολίτη από τον Περικλή. Το δικαίωμα του πολίτη και η άσκηση των δικαιωμάτων περιορίζεται σε όσους έχουν γεννηθεί νόμιμα από πατέρα και μητέρα Αθηναίους.

- 445. Σύναψη της Τριακονταετής Ειρήνης με πρωτοβουλία του Περικλή.

- 443-429. Ο Περικλής εκλέγεται από το Δήμο Στρατηγός Αυτοκράτορας για 14 χρόνια μέχρι το θάνατό του.

- 438. Ξεκινά η ανέγερση του Παρθενώνα την Ακρόπολη.

- 431-405. Πελοποννησιακός Πόλεμος (επί Περικλή και Αρχιδάμου). Η Σπαρτιάτική Συμμαχία, φοβούμενη την συνεχώς αυξανόμενη δύναμη της Αθήνας και με αφορμή τα επεισόδια που έγιναν στην Κέρκυρα, στην Ποτίδαια και στη Σάμο κηρύσσει τον πόλεμο εναντίων της.

- 431-423. Η Πρώτη φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου (Αρχιδάμειος). Πήρε το όνομά της από το Βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμο που εισέβαλε στην Αττική. Εχθροπραξίες αρχίζουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδος όπως στην Πύλο και στη Σφακτηρία, στην Μυτιλήνη, την Αμφίπολη, την Χαλκιδική κα.

- 429. Πεθαίνει ο Περικλής, ο αρχηγός της Δημοκρατικής παράταξης. Ο λαός αρχίζει να άγεται από δημαγωγούς.

- 427. Γεννιέται ο Πλάτωνας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αριστοκλής αλλά αργότερα ονομάστηκε Πλάτων εξαιτίας του Πλάτους των ώμων του. Γιος αρχοντικής οικογένειας, του Αρίστωνα και της Περικτιώνης, όπου οι ρίζες του έφταναν έως τον Βασιλιά Κόδρο. Γνωρίστηκε με τον Σωκράτη όταν ήταν 20 χρονών. Είναι ιδεαλιστής φιλόσοφος και πιστεύει ότι ο κόσμος που μας περιτριγυρίζει δεν είναι ο πραγματικός αλλά το μόνο που υπάρχει είναι οι ¨ιδέες¨, η αιτία για να υπάρχουν τα αισθητά πράγματα. Άυλες και αθάνατες τις αντιλαμβανόμαστε μόνο με το νου μας. Σε κάθε τάξη αισθητών πραμάτων αντιστοιχεί και κάποια ιδέα. Ανώτατη από όλες είναι η ιδέα του Αγαθού που ταυτίζεται με τον Θεό.

- 423. Κατάληψη και μόνιμη οχύρωση της Δεκέλειας από τους Σπαρτιάτες. Δυσχεραίνεται ο εφοδιασμός της Αθήνας από τον Ωρωπό, κλείνουν τα μεταλλεία του Λαυρίου και περίπου 20 χιλιάδες δούλοι δραπετεύουν.

- 421-414. Η Δεύτερη φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου (Νικείος). Ονομάστηκε από τον αρχηγό της Συντηρητικής παράταξης Νικία ο οποίος συνάπτει μεταξύ των εμπολέμων Συνθήκη Ειρήνης.

- 418. Η Μάχη της Μαντινείας. Ο Αλκιβιάδης ανατρέπει την συντηρητική πολιτική και παρακινεί τους Μαντινείς εναντίων των Σπαρτιατών με αφορμή να αρχίσουν και πάλι οι εχθροπραξίες.

- 416. Καταστροφή της ουδέτερης Μήλου από τους Αθηναίους.

- 415-413. Σικελική Εκστρατεία (μεταφορά του εμφυλίου πολέμου στον αποικιακό χώρο και πανωλεθρία των Αθηναίων). Ο Αλκιβιάδης πείθει την Εκκλησία του Δήμου να οργανώσει μεγάλη εκστρατεία στη Σικελία με το πρόσχημα της αποστολής βοήθειας προς τους Εγεσταίους. Η Εκκλησία όρισε ως Στρατηγούς -Αυτοκράτορες τους Αλκιβιάδη, Νικία και Λάμαχο. Η επιχείρηση κρατάει δυο χρόνια με κατάληξη την καταστροφή του στόλου της και χιλιάδων στρατιωτών καθώς και του Στρατηγού Νικία. Λόγο της κοπής των Ερμών την παραμονή της αποχώρησης, υπόθεση υποκινούμενη από τους πολιτικούς του αντιπάλους,ανακαλείται στην Αθήνα για να απολογηθεί για το αδίκημα της ασέβειας. Φοβούμενος την καταδίκη σε θάνατο, αρνήθηκε να επιστρέψει στην Αθήνα και κατέφυγε στη Σπάρτη όπου και γίνεται σύμβουλος του εχθρού. Εκεί, προδίδοντας την πόλη του, συμβουλεύει τους Σπαρτιάτες να συνεχίσουν την εκστρατεία στη Σικελία, να οχυρώσουν τη Δεκέλεια (σημερινό Τατόι) όπου και την χρησιμοποιούν ως ορμητήριο εναντίων των Αθηνών και να ανοικοδομήσουν το στόλο τους με Περσικά χρήματα. Ο Αλκιβιάδης δεν καταφέρνει τελικά να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Σπαρτιατών και τελικά φυγοδικεί στη Σάμο. Ο στρατός ακόμα απαρτίζεται από Πολίτες. Μερικοί προσπαθούν να συνδέσουν την ήττα αυτή με την κατάπτωση του εθνικού Αθηναϊκού στρατού.

- 414-404. Η Τρίτη φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου (Δεκελεικός Πόλεμος). Ονομάστηκε από την ομώνυμη μάχη.

- 411. Κατάλυση του Δημοκρατικού πολιτεύματος από τους ολιγαρχικούς. Ο λαός έχει κουραστεί από τον συνεχιζόμενο πόλεμο και η Βουλή ανίκανη να αντιμετωπίσει την κρίση αναθέτει την διοίκηση του Δήμου στη δεκαμελή επιτροπή των Προβούλων. Οι ολιγαρχική παράταξη με αρχηγούς τους Πείσανδρο, Αντιφώντα και Φρύνιχο εκμεταλλεύτηκε την κοινωνικοοικονομική αστάθεια και κατέλυσε το 411 το Δημοκρατικό πολίτευμα καταλαμβάνοντας την εξουσία. Καθώς όμως μετά από ένα τετράμηνο δεν μπόρεσε να επιτύχει καμία συνδιαλλαγή με τη Σπάρτη, η “Αρχή των Τετρακοσίων” όπως ονομάστηκε έδωσε τη θέση της στην Συνέλευση των Πέντε Χιλιάδων που και τελικά αντικατέστησε την Εκκλησία του Δήμου. Το κόμμα των μετριοπαθών υπό τους Θηραμένη και Αριστοκράτη αρχίζει σιγά σιγά να βρίσκεται ενισχυμένο, υποβοηθούμενο από τον Αθηναϊκό στόλο που ζητάει να ανατεθεί η Στρατηγεία και πάλι στον Αλκιβιάδη, ο οποίος είχε ήδη την εποχή εκείνη είχε διαρρήξει τους δεσμούς του με τη Σπάρτη. Οι μετριοπαθείς τελικά συμμαχούν με τους Δημοκρατικούς και οι Ολιγαρχικοί εκτελούνται ή δραπετεύουν στη Δεκέλεια την οποία ακόμα κατείχαν οι Λακεδαιμόνιοι. Ο Θηραμένης θεωρείται από το Δήμο “ήρωας” της ελευθερίας (κάτι που θα παίξει σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της Δίκης των Δέκα Στρατηγών) καθώς βοήθησε στην πτώση των Ολιγαρχικών και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

- 409. Ανέγερση Ερεχθείου.

- 407. Η γενική αρχηγία του Αθηναϊκού στόλου ανατίθεται στον Κόνωνα.

- 406. Η ναυμαχία στις Αργινούσες.

- 404. Η μάχη στους Αιγός ποταμούς.

- 404. Οι Τριάκοντα Τύραννοι διαδέχτηκαν την αθηναϊκή δημοκρατία μετά το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου (επιβολή στους Αθηναίους από τον Σπαρτιάτη Στρατηγό Λύσανδρος). Κατά τον Ξενοφὠντα στα Ελληνικά η λαική συνέλευση αποφάσισε να εκλέξει τριάντα πολίτες για να καταγράψουν τους προγονικούς νόμους σύμφωνα με τους οποίους θα διοικούσαν την πόλη. Ανάμεσα σε αυτούς οι Πολυχάρης, Κριτίας κλπ. Είχε διάρκεια μικρότερη του ενός έτους και καταρρίφθηκε από τους εξόριστοι δημοκρατικούς, καθοδηγούμενοι από το Θρασύβουλο o οποίος θέλησε να δώσει το δικαίωμα του Πολίτη σε όσους δεχθούν να πολεμήσουν δίπλα του. Το διάταγμα του τελικά απορρίφθηκε από τον Αρχίνο.   

- 403. Αποκατάσταση της ειρήνης και της Δημοκρατίας στην Αθήνα, επί άρχοντα Ευκλείδη.

- 403. Διάταγμα Φορμίσιου με το οποίο προτείνει το δικαίωμα του πολίτη και η άσκηση των δικαιωμάτων να περιοριστεί σε όσους διέθεταν γή. Τελικά απορρίφθηκε και δεν έγινε ξανά λόγος μέχρι το διάταγμα του Αντιπάτρου το 322.

- 402. Σύμφωνα με τον Ανδοδίκη στο λόγο του Περί Μυστηρίων με την ανατροπή των Τριάκοντα και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ψηφίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι άγραφοι νόμοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται.

- 399. Ο Σωκράτης σύρεται στο δικαστήριο από τους Μέλητος, Άνυτος και Λύκων με την κατηγορία τη διαφθοράς των νέων. Καταδικάζεται σε θάνατο και το Μάιο του 399 πίνει το κώνειο. Ο Πλάτωνας απογοητευμένος και φοβισμένος πήγε στα Μέγαρα, στον αρχηγό της Μεγαρικής σχολής τον Ευκλείδη, όπου έμεινε για 4 χρόνια προτού γυρίσει στην Αθήνα για να ξεκινήσει μια σειρά από ταξίδια. Βρισκόμενος στις Συρακούσες τον καιρό που ήταν Τύραννος ο Διονύσιος ο Πρεσβύτερος προσπάθησε να πάρει μέρος στην πολιτική ζωή αλλά δεν τα κατάφερε και έφυγε.

- 395-386. Κορινθιακός πόλεμος ανάμεσα στην Αθήνα και τη Σπάρτη. Ήταν η πρώτη μεγάλη σύγκρουση των Σπαρτιατών με πόλεις οι οποίες ήταν σύμμαχοί τους κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.

- 387. Η Ανταλκίδειος ειρήνη (Ειρήνη του Βασιλέως) ήταν η έκβαση του Κορινθιακού πολέμου, που σηματοδότησε το τέλος του. Οι Σπαρτιάτες εξαντλημένοι από τον πόλεμο με τους Αθηναίους, τους Θηβαίους, τους Ευβοείς και τους λοιπούς Έλληνες για να ισχυροποιήσουν την ασθενή ηγεμονία τους στην Ηπειρωτική Ελλάδα έστειλαν ένα ναύαρχό τους, τον Ανταλκίδα, να υπογράψει ειρήνη με τους Πέρσες του Αρταξέρξη Β' (387 π.Χ.). Η Συνθήκη φάνηκε ότι θα εξασφάλιζε την αυτονομία των Ελληνικών Πόλεων από την τυραννία της Σπάρτης η οποία όμως ενίσχυσε την επιβολή της με την ανάθεση της εκτελέσεως της Συνθήκης. Οι όροι αυτής της ειρήνης ήταν η παράδοση στην Περσική Αυτοκρατορία των πόλεων των Μικρασιατικών παραλίων συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου και η Αθήνα τις κληρουχίες της στη Λήμνο, την Ίμβρο και τη Σκύρο.

- 378-357. Β ' Αθηναϊκή (ή Ναυτική) Συμμαχία. Αυτή τη φορά το σύμφωνο της Συμμαχίας αναγνωρίζει την πλήρη αυτονομία και ελευθερία των Συμμάχων οι οποίοι δεν είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν φρουρές, να πληρώσουν εισφορές η να δεχτούν κληρουχίες από την Αθήνα. Κάθε πόλη θα διέθετε μια ψήφο στο συνέδριο των Συμμάχων.

- 374. Δεύτερη Ειρήνη του Βασιλιά..

- 360. Οι Αθηναίοι Πολίτες είναι συγκεντρωμένοι γύρω από τον Εύβουλο, απογοητευμένοι από την επεκτατική πολιτική των Αθηνών και προτείνουν αποχή από μακρινές εκστρατείες και οικονομία. Οι πλούσιοι αντί για τριηραρχίες θα πρέπει να ξοδεύουν τα χρήματά τους για την ανοικοδόμηση της οικονομίας και του εμπορίου ώστε η Πόλη να ξαναβρεί την παλιά της αίγλη.

- 357. Συμμαχικός Πόλεμος.

- 356. Η μάχη στα Εμβατά. Ο Ισοκράτης απαγγέλλει τον Πανηγυρικό πριν από τη μάχη.

- 355. Επαναλειτουργία των μεταλλείων του Λαυρίου μετά τη μάχη στη Δεκέλεια.

- 353. Κατά τον Δημοσθένη στον λόγο περί των “Συμμοριών” υπολογίζει σε 300 τον αριθμό των πλοίον που διαθέτει η Αθήνα.

- 351. Ο “Ά Φιλιππικός” του Δημοσθένη. Θέτει σχέδιο ανασυγκρότησης του στρατού όχι από μισθοφόρους αλλά από πολίτες.

- 349 Ίδρυση του ταμείου των Στρατιωτικών και δημιουργία ενός ειδικού Άρχοντα για την επιτήρηση του..

- 346. Ίδρυση της Δελφική Αμφικτιονίας (θρησκευτική και πολιτική ένωση γειτονικών πόλεων οργανωμένη γύρω από κάποιον ιερό τόπο) με έδρα τις Θερμοπύλες. Μέλη της ήταν οι Θεσσαλοί, οι Βοιωτοί, οι Δωριείς, οι Ίωνες, οι Περραιβοί, οι Μάγνητες, οι Λοκροί, οι Θηβαίοι, οι Αχαιοί, οι Φωκείς, οι Δόλοπες, οι Μαλιείς.

- 346. Συγκρότηση διπλωματικής αποστολής με επικεφαλής τον Αισχίνη με σκοπό την σύναψη της περίφημη Φιλοκράτειο Ειρήνη με το Φίλιππο. Αργότερα ο Αισχίνης θα γράψει το λόγο Κατά Τιμάρχου.

- 338. Διάταγμα Υπερείδη με το οποίο αποδίδεται η ελευθερία στους δούλους και η Πολιτεία στους μέτοικους που θα κατατάσσονταν στο στρατό. Ο Αριστογείτων κατέθεσε εναντίων του γραφή παρανόμων και τελικά δεν ψηφίστηκε ενώ ο Υπερείδης αποδοκιμάστηκε για την ψηφοθηρία του..

- 338. Η μάχη της Χαιρώνειας σηματοδοτεί ουσιαστικά την αφετηρία της Μακεδονικής κυριαρχίας στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας για σχεδόν έναν αιώνα.

- 338. Ο Αισχίνης κατηγορεί το Δημοσθένη (αντι-Φιλλιπικός) ότι ασκεί στη Αθήνα όλα τα αξιώματα ταυτόχρονα δίνοντας διαταγές στους στρατηγούς να μεταχειρίζονται τους άρχοντες σαν δούλους.

- 337. Ο Φίλιππος επιβάλει την συνθήκη της Κορίνθου με σκοπό την πολιτική και οικονομική σταθερότητα για να αφοσιωθεί στα επεκτατικά του σχέδια προς την Ανατολή.

- 336. Μέτρα - Συνθήκη Φιλίππου για να εξασφαλίσει την ειρήνη στον Ελλαδικό χώρο και να αφοσιωθεί στην επέκταση προς την Ανατολή.

- 336. Θάνατος Φιλίππου.

- 323. Θάνατος Μεγάλου Αλεξάνδρου.

- 323-23. Ελληνιστική Περίοδος

- 322. Κατά τον Διόδωρο περίπου 9000 πολίτες κατείχαν περιουσία πάνω από 2000 δραχμές.

- 322. Διάταγμα Αντίπατρου με το οποίο χάνουν τα Πολιτικά τους δικαιώματα όσοι δεν διαθέτουν περιουσία τουλάχιστον 2,000 δραχμών (προσπάθησε να περιορίσει αυτούς που θα πουλούσαν την Πόλη για μια δραχμή). Τα 2/3 αποκλείονται απο την Πολιτική ζωή και μεγάλος αριθμός κατοίκων αναγκάστηκε να μεταναστεύσει γα τα προς το ζείν.

317. Επιβολή τιμοκρατικού πολιτεύματος από Κάσσανδρο και μείωση του ορίου της περιουσίας για το δικαίωμα του Πολίτη σε 1,000 δραχμές.